ویتامین F را به معنای سنتی کلمه نمیتوان یک ویتامین بشمار آورد بلکه ویتامین F اصطلاحی برای دو چربی است: اسید آلفا-لینولنیک (ALA) و اسید لینولئیک (LA). این دو ماده برای عملکردهای منظم بدن، از جمله سلامت مغز و قلب ضروری هستند و نقش موثری در حفظ سلامتی مفاصل و عضلات بدن دارند. اسید آلفا-لینولئیک عضوی از خانواده چربیهای امگا ۳ است در حالی که LA متعلق به خانواده امگا ۶ است. منابع مشترک هر دو، شامل روغنهای گیاهی، مغزها و دانههاست. این دو ماده در دهه ۱۹۲۰ کشف شدند زمانی که دانشمندان دریافتند رژیمهای بدون چربی اثرات سوئی بر موشها دارند. در ابتدا دانشمندان مشکوک به ویتامین جدید موشها بودند که ویتامین F نامیده میشود. بعدها مشخص شد که آنها ALA و LA هستند. در این نوشته درباره ویتامین F، نحوه عملکرد آن، مزایای بالقوه سلامتی آن و غذاهایی که بیشترین مقدار ویتامین F را دارند، خواهیم خواند.
عملکردهای کلیدی در بدن
دو نوع چربی تشکیلدهندهی ویتامین F یعنی ALA و LA به عنوان اسیدهای چرب ضروری طبقهبندی میشوند، بدین معنی که برای سلامتی ضروری هستند. از آنجا که بدن ما قادر به ساخت این چربیها نیست، باید آنها را از رژیم غذایی خود دریافت کنیم. ALA و LA نقش حیاتی را در بدن بازی میکنند:
- به عنوان منبع کالری عمل میکنند. به عنوان چربی، ALA و LA، ۹ کالری در هر گرم تأمین میکنند.
- ساختار سلولی را ایجاد میکنند. ALA وAl، همینطور سایر چربیها ساختار و انعطافپذیری تمام سلولهای بدن را به عنوان یک جز اصلی در لایه بیرونی آنها ایجاد میکنند.
- در رشد بدن کمک میکنند. ALA نقش مهمی در کمک به رشد طبیعی، بینایی و رشد مغز دارد.
- به چربیهای دیگر تبدیل میشوند. بدن شما ALA و LA را به چربیهای دیگر مورد نیاز برای سلامتی تبدیل میکند.
- به تولید ترکیبات سیگنالدهی بدن کمک میکنند. از ALA و LA برای ساختن ترکیبات سیگنالینگ استفاده میشود که به تنظیم فشار خون، لخته شدن خون، پاسخ سیستم ایمنی بدن، و سایر عملکردهای اصلی بدن کمک میکند.
کمبود ویتامین F نادر است. با این وجود، کمبود ALA و LA میتواند منجر به علائم مختلفی از جمله خشکی پوست، ریزش مو، کُندی ترمیم زخم، رشد ضعیف در کودکان، زخمهای پوستی، و مشکلات مغزی و بینایی شود.